Τα ντέρμπι Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού Οκτώβρη μήνα και μάλιστα κεκλεισμένων των θυρών είναι ένας μικρός, άτυπος «τελικός» και ένας εφήμερος «τίτλος».
Ένας τίτλος που δίνει στον νικητή πίστωση χρόνου, ηρεμία και αυτοπεποίθηση για να συνεχίσει με καλύτερες συνθήκες το μοντάρισμά το και κάνοντας όλα τα παραπάνω πιο δύσκολα για τον απέναντι.
Αυτά ακριβώς ήταν και τα μεγαλύτερα οφέλη για τον Παναθηναϊκό Superfoods πέρα από το ότι άφησε, έστω και για την ώρα, την μπίλια της έδρας στο πράσινο.
Με αέρα… καλοκαιρινό και με αυτοπεποίθηση «σαν να μην πέρασε μία μέρα» στο ΣΕΦ από την 11η Ιουνίου, ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στον τόπο του… εγκλήματος και του περσινού Πρωταθλήματος και πήρε ένα διπλό, που δεδομένου του timing και της χρησιμότητάς του είναι παραπάνω από σημαντικό.
Γιατί με αυτό το «διπλό», εκτός από την θέση οδηγού, εκτός από την όψη… αφεντικού που διατηρεί στη μάχη των «αιωνίων», κατάφερε νε κερδίσει χρόνο μέχρι να μας παρουσιάσει την τελική του εικόνα, να αποκτήσει ηρεμία για να δουλέψει όπως πρέπει στο επόμενο διάστημα και κυρίως να καθαρίσει το μυαλό του πριν από το τρίτο «τζάμπολ» της σεζόν, αυτό της Euroleague στη Βαρκελώνη.
Ο Παναθηναϊκός έκλεισε πολλά… στόματα με αυτό το «διπλό» και δεν το γράφω με την κακή του έννοια. Γιατί μετά τα στόματα των αντιπάλων, έκλεισε και τα δικά μας τα στόματα. Έβαλε τσιρότο σε όλους εμάς τους βιαστικούς κριτές των πάντων, που περιμέναμε να δούμε έτοιμη την ομάδα από τα πρωτοβρόχια και κάναμε κριτική, και μάλιστα σκληρή, από τα φιλικά.
Αυτό ίσως να είναι και το μεγαλύτερο κέρδος από το «διπλό» του Φαλήρου, αφού έτσι, με εμάς στη… μούγγα για το επόμενο διάστημα, θα μπορέσει να δουλέψει με την ησυχία της, σωστά, φυσιολογικά και με το κεφάλι της ήσυχο μέχρι τη στιγμή που θα φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο.
Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, ο Παναθηναϊκός δεν κέρδισε μόνο τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ. Κέρδισε και τον κακό του εαυτό των τελευταίων πέντε λεπτών. Δεν έχει στεγνώσει το μελάνι από τις γραμμές κρίσεων και επικρίσεων για τις ήττες των τελευταίων λεπτών από Χίμκι και Νταρουσάφακα. Δεν έχουν σβήσει οι μνήμες από τις ουκ ολίγες περσινές πικρές ήττες της λεπτομέρειας, των νεκρών διαστημάτων και των τελευταίων φάσεων στην Ευρωλίγκας. Κι όμως, με όλα αυτά νωπά, ο Παναθηναϊκός δείχνει να μαθαίνει από τα λάθη του. Το έκανε στο ΣΕΦ, όπου ναι μεν είχε και εκεί νεκρά διαστήματα (ειδικά στο ξεκίνημα του τέταρτου δεκαλέπτου), ωστόσο όταν η μπάλα έκαιγε, όταν το ματς από το -9 πήγε στη λεπτομέρεια, έδειξε ότι είναι πιο ομάδα, απέδειξε ότι είναι πιο «ψημένη» ομάδα και επέδειξε το μέταλλο του νικητή που τη διέπει. Επιστρέφοντας από το -9, απαντώντας με ένα επιμέρους σερί 13-3 και παίρνοντας τον δρόμο της επιστροφής από το ΣΕΦ με τον ίδιο θριαμβευτικό τρόπο, όπως προ τετραμήνου.
Υ.Γ: Για τον Ρίβερς πλέον, τι ΟΑΚΑ, τι ΣΕΦ, τι με κόσμο, τι χωρίς, το ίδιο είναι…
Υ.Γ2: Ο Λοτζέσκι έδειξε ότι θέλει να… αποδείξει. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχει τίποτα να αποδείξει. Θα καταλάβουμε σύντομα γιατί.
Υ.Γ3: Λοιπόν, έχουμε και λέμε. Καλάθης: 14 πόντους, 8 ριμπάουντ, 7 ασίστ, 3 κλεψίματα, 24 αξιολόγηση. Κακός ε;
