Το ότι η χθεσινή ήττα με κάτω τα χέρια ήταν ντροπιαστική για μια ομάδα του μεγέθους του Παναθηναϊκού νομίζω ότι δεν χρειάζεται καν να το αναφέρουμε. Άλλωστε το γεγονός ότι ήταν η δεύτερη βαρύτερη ήττα στην ιστορία της ομάδας στην Ευρωλίγκα είναι ένα πολύ άσχημο παράσημο για να ξεκινήσει αυτή η φετινή ευρωπαϊκή περιπέτεια του Παναθηναϊκού.
ΗΤΤΑ ΜΕ ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ
Το να ηττηθείς στον αθλητισμό είναι αποδεκτό και είναι κάτι που δεν μπορείς να αποφύγεις αλλά εδώ υπάρχει ένα μεγάλο αλλά. Υπάρχει το παλεύω και αγωνίζομαι και χάνω και υπάρχει και το χάνω χωρίς καν να ιδρώσω όντας κάπου αλλού εκτός του παρκέ. Ο Παναθηναϊκός λοιπόν χτες όπως και πέρσι στο ίδιο γήπεδο, αν εξαιρέσεις τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης, κατέβηκε σαν να πηγαίνει σε σχολική εκδρομή. Και όταν δεν μαθαίνεις από το περσινό και παρουσιάζεσαι έτσι και φέτος είσαι απλά άξιος της μοίρας σου.
Αυτό δε που "χτύπησε" πολύ άσχημα στα μάτια μου ήταν η ανευ όρων παράδοση στις ορέξεις της Μπαρτσελόνα και η παντελής αδιαφορία ειδικά του τελευταίου δεκαλέπτου. Πέραν του ότι είσαι ο Παναθηναϊκός και ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να διασύρεσαι, δεν ενδιαφέρθηκε κανένας να προστατέψει έστω τη διαφορά της ήττας που όλοι ξέρουμε από πέρσι ότι μπορεί να παίξει σημαίνοντα ρόλο σε πιθανές ισοβαθμίες. Αν το ματς είχε ακόμα 2-3 λεπτά και με την εικόναι αποσύνθεσης του Παναθηναϊκού θαρρείς ότι η διαφορά θα μπορούσε να πλησιάσει ακόμα πιο αστρονομικά μεγέθη.
ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΚΑΙ ΑΜΥΝΑ ΜΕ ΤΑ... ΜΑΤΙΑ
Και μόνο να κοιτάξει κάποιος το ταμπλό και να δει τους 98 πόντους παθητικό θα διερωτηθεί από μόνος του τι άμυνα έπαιξε ο Παναθηναϊκός. Και φυσικά η απάντηση είναι ότι ο Παναθηναϊκός στην ουσία δεν προέβαλλε την παραμικρή αντίσταση στην Μπαρτσελόνα. Δεν της έβαλε ποτέ δύσκολα και απλά την παρακολουθούσε να παίζει το παιχνίδι της.
Η άμυνα θέλει και προετοιμασία και διάθεση και ο Παναθηναϊκός χτες δεν διέθετε τίποτα από τα δύο. Άλλωστε το παραδέχτηκε σε δηλώσεις του και ο ίδιος ο Καλάθης. Πόσες φορές μετρήσαμε να δεχόμαστε το ίδιο καλάθι με παίκτη που έκοβε μέσα στη ρακέτα; Πάνω από δέκα σίγουρα. Αντίδραση; Καμία. Πόσες φορές είδαμε να παίρνει η Μπαρτσελόνα το επιθετικό ριμπάουντ και να σκοράρει σε δέυτερη ευκαιρία; Πάρα πολλές. Αντίδραση; Καμία. Πόσα καλάθια και φάουλ κέρδισε η Μπαρτσελόνα; Πάρα πολλά. Αντίδραση; Καμία.
ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΗΓΗ Η ΡΑΚΕΤΑ ΠΟΥ ΔΥΣΚΟΛΑ ΔΙΟΡΘΩΝΕΤΑΙ
Το μεγαλύτερο πρόβλημα του Παναθηναϊκού, ανάμεσα σε άλλα, τη δεδομένη πάντα στιγμή είναι ξεκάθαρα η γραμμή των ψηλών του. Ο τρόπος που στελεχώθηκε η ρακέτα του Παναθηναϊκού δυστυχώς δείχνει εντελώς λάθος και δεν φαίνεται να έχει διορθωθεί ούτε στο ελάχιστο η ίδια περσινή γύμνεια μας.
Ο Παναθηναϊκός μπορεί να επικαλείται ότι στη θέση του Μπουρούση, που ήταν μόνος του πέρσι, πήρες δύο παίκτες αλλά το ταμείο είναι ακόμα πιο μείον. Η γραμμή των ψηλών του Παναθηναϊκού στελεχώθηκε από έναν παίκτη που ήταν τεσσάρι και τον κάναμε πεντάρι και φυσικά αναφέρομαι στον Γκιστ, έναν παίκτη που πάντα ήταν ένας ρολίστας με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και αναφέρομαι στον Βουγιούκα και έναν παίκτη που ναι μεν έχει πολλά προσόντα αλλά ακόμα είναι σε νηπιακό στάδιο όσον αφορά την πνευματική και τακτική του προσήλωση και φυσικά αναφέρομαι στον Όγκαστ.
Όλα τα παραπάνω μας οδηγούν σε μια τεράστια μαύρη τρύπα στη ρακέτα μας πράγμα που αποδείκτηκε και εμπράκτως αφού δεχτήκαμε 52 πόντους από το ζωγραφιστό ενώ εμείς πετύχαμε μόνο 15. Είναι χαώδης η διαφορά όπως και αυτή στα ριμπάουντ αφού το ένα φέρνει το άλλο. Ο Παναθηναϊκός κακώς δεν προχώρησε σε απόκτηση πρωτοκλασσάτου ψηλού για να έχει σημείο αναφοράς στη ρακέτα. Αποφάσισε να παλέψει με σφεντόνα κόντρα στα θηρία και θα το πληρώσει εκτός και αν αποφασίσει να κάνει αλλαγή στο ρόστερ του. Και όταν αναφέρομαι σε αλλαγή εννοώ μεταγραφή και όχι κάποια εσωτερική αλλαγή γιατί όσο τρικ και να γίνουν δεν μπορούν να μακιγιάρουν ένα εμφανές πρόβλημα.
ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΜΕ ΤΙΣ ΒΟΛΕΣ ΚΑΙ ΤΟ... ΜΗΔΕΝΙΚΟ ΤΡΙΠΟΝΤΟ
Ειλικρινά ο Παναθηναϊκός πρέπει να είναι η μοναδική ομάδα τέτοιου επιπέδου που έχει τόσο τραγικό ποσοστό στις βολές. Και μην μου πείτε ότι έτυχε αυτό το παιχνίδι γιατί αυτή η κολώνια τραβάει πολύ καιρό πίσω και δυστυχώς δεν βλέπουμε ουδεμία βελτίωση.
Δεν νοείται να κερδίζεις σχεδόν 30 βολές και να πετάς τις μισές στα σκουπίδια. Τόσο large είμαστε δηλαδή; Δεν ξέρω τι φταίει και αν είναι θέμα ικανότητας, προπόνησης ή συγκέντρωσης αλλά πρέπει να λυθεί από τον Πασκουάλ άμεσα. Δεν υπάρχει η πολυτέλεια να πετάς στον κάλαθο των αχρήστων το πιο εύκολο μαξιλάρι για να σκοράρεις ειδικά σε βραδιές που το τρίποντό σου είναι μηδενικό.
Και μια και ανέφερα το τρίποντο είναι δυνατόν να λέγεται ότι έχουμε γεμίσει σουτέρ και για μία ακόμα φορά να βαράμε σαν ερασιτεχνική ομάδα; Μα 2/18 ρε παιδιά; Πως διάολο δηλαδή θέλαμε να κερδίσουμε όταν βολές δεν βάζουμε, τρίποντα δεν βάζουμε και στην αμύνα κοιτάμε τους αντιπάλους; Και επίσης δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό με το τρίποντο σε δύσκολο εκτός έδρας παιχνίδι. Και στο ΣΕΦ ας μην γελιόμαστε άθλιο ήταν επίσης το ποσοστό μας.
Ο ΑΛΛΟΥ ΓΙΑ ΑΛΛΟΥ ΣΙΝΓΚΛΕΤΟΝ
Δεν είναι μόνο το χθεσινό παιχνίδι αλλά η φετινή εκκίνηση του Σίνγκλετον δεν θυμίζει σε τίποτα τον παίκτη που είδαμε την περσινή περίοδο. Ο παίκτης δείχνει να μην έχει την παραμικρή συγκέντρωση στα πρώτα παιχνίδια σαν να βρίσκεται αλλού. Όλοι είχαμε τους προβληματισμούς μας για τον συγκεκριμένο παίκτη μετά το καλοκαιρινό σήριαλ και οι απόψεις ήταν μοιρασμένες για το αν θα έπρεπε να είχε παραχωρηθεί ή όχι. Μιλάμε για ένα παίκτη που έδειξε ξεκάθαρα ότι ψαχνόταν για να φύγει είτε για το ΝΒΑ είτε για κάπου στην Ευρώπη με μεγαλύτερο συμβόλαιο και μάλιστα απέρριψε χωρίς ιδιαίτερη σκέψη μια "χρυσή" πρόταση από τον Παναθηναϊκό για νέο διετές συμβόλαιο.
Σε όλα τα παραπάνω θα πρέπει να προσθέσουμε τα εξωγηπεδικά του περσινά κατορθώματα τα οποία από ότι φαίνεται τα συνεχίζει και φέτος μετά την ιστορία στην Μόσχα. Ο Σίνγκλετον είναι ένας πολύ ποιοτικός παίκτης και θα πρέπει και ο ίδιος αλλά και η ομάδα να του δώσουν να καταλάβει ότι αυτό τον ένα χρόνο που θα μείνει ακόμα στον Παναθηναϊκό θα πρέπει να επιδείξει τον μέγιστο επαγγελματισμό. Άλλωστε από μια καλή σεζόν του παίκτη θα βρεθεί και ο Παναθηναϊκός κερδισμένος αγωνιστικά αλλά και ο Σίνγκλετον οικονομικά από κάποια άλλη ομάδα.
ΑΠΟΥΣΑ Η ΠΑΛΙΑ ΦΡΟΥΡΑ
Αν εξαιρέσουμε τον Παππά που το πάλεψε το παιχνίδι κανείς από τους παίκτες του λεγόμενου περσινού κορμού δεν βοήθησε την ομάδα. Κακός οργανωτικά και αμυντικά ο Νικ Καλάθης, σε άσχημο βράδυ ο Ρίβερς, από τα χειρότερά του παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό ο Γκιστ σε άμυνα και επίθεση και απλά εξαφανισμένος και εκτός κλίματος ο Γκάμπριελ.
Με όλους του παραπάνω παίκτες σύν τον Σίνγκλετον σε πολύ κακή μέρα οι ελπίδες του Παναθηναϊκού για κάτι καλό στη Βαρκελώνη ήταν μάλλον ουτοπικές όσα μαγικά και να έκανε ο έξαλλος μετά το παιχνίδι Τσάβι Πασκουάλ. Όσον αφορά τον Καταλανό προπονητή πρέπει να προβληματιστεί έντονα για το πως μια εντελώς καινούρια ομάδα όπως η Μπαρτσελόνα είχε εμφανώς μεγαλύτερο βαθμό ετοιμότητας από τη δική του ομάδα. Ότι ισχύει για την Μπαρτσελόνα τη δεδομένη χρονική στιγμή ισχύει και για τον Παναθηναϊκό οπότε κάτι δεν έχει γίνει σωστά και πρέπει να το διορθώσει άμεσα τώρα που είναι νωρίς.
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ;
Όλοι λέγαμε για τις λύσεις που έχει φέτος ο Παναθηναϊκός στο ρόστερ του αλλά για την ώρα δεν φαίνεται κάτι τέτοιο. Όλες οι καλοκαιρινές μεταγραφές, αν εξαιρέσουμε λίγο τον Λοτζέσκι λόγω της εμπειρίας του, δεν έχουν την παραμικρή επιρροή στο παιχνίδι της ομάδας και αυτό πρέπει να προβληματίσει.
Ο Ντένμον έχει μείνει στα καλά νούμερα των φιλικών, ο Όγκαστ ψάχνεται και σαφώς δεν είναι έτοιμος για αυτό το επίπεδο, ο Θανάσης έχει πάθος το παλεύει αλλά θέλει εξίσου πολύ δουλειά, ο Μήτογλου είναι ο νεότερος όλων και απλά δεν παίζει και ο Βουγιούκας κυμαίνεται σε πολύ ρηχά νερά.
Ποιο το νόημα λοιπόν να λέμε ότι έχουμε γεμάτο ρόστερ από παίκτες όταν πάλι παίζουν 6-7; Αν εννοούμε γεμάτο ποσοτικά δόξα τον Θεό έχουμε 14 και με τον Καλαϊτζάκη 15 παίκτες. Τι γίνεται όμως όσον αφορά την ποιότητα και τον βαθμό ετοιμότητας όλων αυτών των παικτών. Όπως ισχύει το είναι νωρίς ακόμα και υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης έτσι ισχύει και το ότι πληρώνεις παίρνεις. Το έχουμε πει αμέτρητες φορές ότι με πορδές δεν βάφονται αυγά. Δεν μπορεί δηλαδή για παράδειγμα η Μπαρτσελόνα να τα σκάει να παίρνει τον Σεραφέν και εμείς να παίζουμε με τον Βουγιούκα. Μοιραία θα επέλθει το μοιραίο και όλοι ξέρουμε ότι το μπάσκετ είναι δίκαιο άθλημα και όσο και να μασκαρέψεις μια κατάσταση πάντα η ποιότητα θα κερδίζει.
ΑΧΤΙΔΑ ΦΩΤΟΣ Ο ΛΕΚΑΒΙΤΣΙΟΥΣ
Ήταν ο μεγάλος άτυχος του Παναθηναϊκού αλλά τα λίγα λεπτά που αγωνίστηκε χθες έδειξε ότι μπορεί να βοηθήσει τον Παναθηναϊκό και κυρίως τον Καλάθη από βραδιές που θολώνει και κουράζεται. Παρά το μικρό του ανάστημα δείχνει παίκτης με καλό χειρισμό της μπάλας, φοβερή ταχύτητα και μπούκα και καλό στο πικ εν ρολ όταν βρεθεί με τους συμπαίκτες του.
Υ.Γ Τα τσιγάρα τα ποτά και τα ξενύχτια έχουν κλείσει τα καλύτερα τα σπίτια τραγουδούσε κάποτε ο Κυριαζής...
Υ.Γ.1 Πρέπει κάποια στιγμή να αποφασίσουν στην ομάδα αν θέλουν Παναθηναϊκό "εσωτερικού" ή Παναθηναϊκό εξωτερικού. Για την πρώτη περίπτωση είμαστε σε πολύ καλό δρόμο. Για τη δεύτερη μάλλον απέχουμε με τις επιλογές που γίνονται...
