Την σημερινή ημέρα ο οργανισμός που λέγεται μπασκετικός Παναθηναϊκός βιώνει την πρώτη ήρεμη ημέρα του, μετά τον καταιγισμό γεγονότων που τον κατέκλεισαν τις προηγούμενες ημέρες. Φαινομενικά ήρεμη βέβαια γιατί κανείς δεν γνωρίζει τι επικρατεί στις ψυχές των αθλητών και του προπονητή. Τα όσα ακολούθησαν τον οδυνηρό αποκλεισμό από τη Φενέρ προκάλεσαν ένα μούδιασμα σε όλους μας. Ακόμα και μέσα που ασχολούνται μέρα νύχτα με την ομάδα δεν είχαν το κουράγιο ή την θέληση να γράψουν κάτι ή να σχολιάσουν. Ήταν τόσο μεγάλο και αναπάντεχο όλο αυτό που έγινε που τους αιφνιδίασε όλους. Από αυτή τη σελίδα που δίνει τη δυνατότητα σε πολλούς μη επαγγελματίες δημοσιογράφους να αρθρογραφούν και να σχολιάζουν την καθημερινότητα της ομάδας, θα προσπαθήσω να αποκωδικοποιήσω όλο αυτό το σκηνικό. Ζητώντας προκαταβολικά συγνώμη για τον πρώτο ενικό που χρησιμοποιώ.

Οι κρίσεις στις μεγάλες ομάδες δεν είναι κάτι άγνωστο, ούτε πρωτόγνωρο. Πολλές φορές και στο παρελθόν είχαν υπάρξει τέτοιες με αποκορύφωμα τον ιστορικό πλέον καβγά Ομπράντοβιτς – Αλβέρτη. Τα στεγανά όμως των πράσινων αποδυτηρίων ήταν πολύ γερά και οι τίτλοι που έρχονταν με μαθηματική ακρίβεια κάθε χρονιά δεν είχαν επιτρέψει ποτέ στην ομάδα να γίνει αντικείμενο σχολιασμού ή χλευασμού. Ο Παναθηναϊκός πάντα όμως είχε δυνατές προσωπικότητες που εξασφάλιζαν όλα τα παραπάνω. Από τον μεγάλο Ζέλικο, τον Αλβέρτη και τέλος τον Διαμαντίδη. Από αυτούς έχει μείνει μόνο ο Αλβέρτης και αυτός σε όχι ιδιαίτερα ενεργό ρόλο. Ο εξάστερος εδώ και πολύ καιρό παρουσιάζει φαινόμενα απειθαρχίας που αντί να εξαλειφθούν αντιθέτως διογκώνονται. Και το φαινόμενο αυτό ξεκινάει από πρόπερσι.

Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι και να μιλήσουμε επιτέλους και με ονόματα και διευθύνσεις το κακό ξεκίνησε από τον Μάιο του 2015. Τότε που παραμονές του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό ο Γκιστ πιάστηκε θετικός σε χρήση απαγορευμένων ουσιών. Η ΚΑΕ τον στήριξε και δε τον έδιωξε παρόλο που κρέμασε την ομάδα λίγο πριν τα πλέι οφς καταδικάζοντάς την σε ήττα με κάτω τα χέρια. Ένα χρόνο μετά και μετά από ήττα από τον Άρη στον ημιτελικό του πρωταθλήματος Γκιστ, Φελντέιν και Χέινς ξενυχτούσαν μέχρι πρωίας στη Θεσσαλονίκη. Και πάλι όμως η ΚΑΕ στάθηκε μεγαλόψυχη απέναντι στους δύο εκ των τριών κρίνοντας με αποκλειστικά αγωνιστικά κριτήρια. Φέτος στην αρχή της σεζόν ο Τζέιμς κατέβασε μία τζαμαρία όντας έξαλλος με τις παρατηρήσεις του Πεδουλάκη και έμεινε εκτός δράσης για 3 μήνες σχεδόν. Ακολούθησε η ήττα με κάτω τα χέρια και 25 πόντους διαφορά από τον Ολυμπιακό. Φυσικά και η διαφορά δυναμικότητας δεν αντικατοπτρίζεται στο παιχνίδι αυτό, γιατί λίγες ημέρες μετά οι ίδιοι παίκτες έχασαν στις λεπτομέρειες τη νίκη από την ΤΣΣΚΑ στη Μόσχα. Οι κακές γλώσσες αναφέρουν ότι σκοπίμως οι Αμερικανοί είχαν μειωμένη απόδοση για να φάνε τον Πεδουλάκη. Καταστάσεις άρρωστες που δεν αρμόζουν σε μεγάλες ομάδες και επαγγελματίες παίκτες. Το τελευταίο περιστατικό που είδε το φως της δημοσιότητας ήταν με τον Τζέιμς, όπου μετά το 0-2 από τη Φενέρ δεν πήγε για προπόνηση γιατί αποκοιμήθηκε μετά από άγριο ξενύχτι! Όλα αυτά είναι περιστατικά που έχουν γίνει γνωστά και πόσα ακόμα θα υπάρχουν που δεν ξέρουμε.

Η ευθύνη για όλα τα παραπάνω βαραίνει κυρίως την ομάδα. Προπονητής και τεχνικός διευθυντής οφείλουν να γίνουν θεματοφύλακες της πειθαρχίας και των κανονισμών. Αν χρειαστεί ας τιμωρήσουν παραδειγματικά κάποιον. Το όνομα του Φελντέιν έχει γραφτεί πολλές φορές στον τύπο ως μόνιμος θαμώνας σε νυχτερινά μαγαζιά και για ξενύχτια μέχρι τελικής πτώσεως. Πότε όμως τιμωρήθηκε ο συγκεκριμένος για όλα αυτά? Αντιθέτως είχε εξασφαλισμένη την θέση του στην αρχική πεντάδα. Και εδώ πλέον δε μιλάμε με αγωνιστικά κριτήρια γιατί ο προπονητής κρίνει αν του κάνει ή όχι ένας παίκτης, αλλά για το ότι δεν υπάρχει ο παραδειγματισμός προς τους άλλους μέσα από μία τιμωρία. Έστω να μείνει εκτός αποστολής για ένα ματς. Επί Ομπράντοβιτς υπήρχαν πολύ πιο άγρια πράγματα με προπονήσεις στις 4 τα ξημερώματα και με 6ωρα βίντεο αναλύσεων! Τώρα όλα περνούν ατιμώρητα. Δυστυχώς όμως συσσωρεύτηκε πολύ ατιμωρησία και έφτασε ο Γιαννακόπουλος στο σημείο να τους τιμωρήσει αναδρομικά και σε βάθος τριετίας!

Για την τιμωρία και τον τρόπο που διάλεξε ο πρόεδρος να την εφαρμόσει υπάρχουν πολλές επιφυλάξεις σε όλους. Όχι γιατί όλοι είναι με το μέρος των παικτών αλλά πολύ περισσότερο για τον αν αρμόζει μία τέτοια κίνηση με το μέγεθος και το brand name του Παναθηναϊκού. Η μεγαλύτερη ζημιά για τον σύλλογο έγινε από τα σχόλια και τα γραφόμενα σύσσωμου του τύπου και ιδιαίτερα των ξένων χωρών. Το όνομα της ομάδας έγινε αντικείμενο χλευασμού από πολλούς μεταξύ των οποίων και μεγάλα ονόματα του αθλήματος που υπό άλλες συνθήκες θα μιλούσαν με θαυμασμό για το τριφύλλι και την ιστορία του. Ίσως η ζημιά να είναι μεγαλύτερη αν το καλοκαίρι κάποιοι πιθανοί μεταγραφικοί στόχοι μας γυρίσουν την πλάτη. Αν και η λάμψη των 6 αστεριών είναι μεγάλη και δε ξεθωριάζει από ένα μεμονωμένο γεγονός. Ο λόγος που οδήγησε τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο σε αυτή την απόφαση ακόμα δεν έχει γίνει γνωστός με λεπτομέρειες. Μόλις μετά το παιχνίδι έδωσε συγχαρητήρια στη Φενερ και έδωσε το σύνθημα για κατάκτηση του πρωταθλήματος. Από τότε μέχρι το πρωί μεσολάβησαν περίπου 8-9 ώρες και κανείς δε γνωρίζει τι έγινε σε αυτό το διάστημα και ανάγκασε τον πρόεδρο να ξεσπάσει με αυτόν τον τρόπο. Πιθανώς να υπήρχαν και άλλα ξενύχτια στην πόλη αλλά αυτό δεν έχει εξακριβωθεί.

Χωρίς να υπάρχει η παραμικρή διάθεση για αμφισβήτηση του προέδρου και των όσων έχει προσφέρει αυτός και η οικογένειά του στην ομάδα, ίσως μία διαφορετική αντιμετώπιση του προβλήματος να ήταν πιο ενδεδειγμένη. Και εξηγούμε αμέσως. Με την επιστροφή της ομάδας στην Αθήνα θα μπορούσε να προχωρήσει άμεσα σε διακοπή συμβολαίου και να θέσει εκτός ομάδας 1-2 τρανταχτά ονόματα για συγκεκριμένες πειθαρχικές παραβάσεις. Ας ήταν και ο Τζειμς, ας ήταν και ο Γκιστ, ας ήταν και ο Φελντέιν ή ο Σίνγκλετον δεν έχει διαφορά. Θα έδινε όμως ένα ηχηρό χαστούκι στην απειθαρχία και θα ήξεραν όλοι ότι εδώ δεν παίζουμε. Μάλιστα φοβούμενοι οι υπόλοιποι ότι μπορεί να βρεθούν εκτός συλλόγου σίγουρα θα συνετίζονταν. Ενώ και αυτοί που θα αποπέμπονταν από την ομάδα θα είχαν ήδη βεβαρημένο παρελθόν για τον επόμενο σταθμό της καριέρας τους. Κοινώς θα τους στιγμάτιζες σαν αθλητές και αυτό είναι πολύ πιο σκληρό από ότι οι 16 ώρες ταξίδι με το πούλμαν. Θα ήταν προτιμότερο να πας στους τελικούς με 1-2 παίκτες λιγότερους, αλλά οι υπόλοιποι να είναι με το μαχαίρι στα δόντια παρά όπως πας τώρα. Εξάλλου η περσινή εικόνα του Ραντούλιτσα στους τελικούς που απαθής μασούσε την τσίχλα του ενώ στο παρκέ καιγόταν ο κόσμος, είναι ακόμα νωπή στα μάτια μας. Πολύ φοβάμαι ότι φέτος θα υπάρχουν περισσότεροι από ένας Ραντούλιτσα.

Τώρα με αυτή τη κίνηση του προέδρου και μετά το χθεσινό ‘’συγχωροχάρτι’’ στους 4 αντάρτες, μάλλον τους κάνει ήρωες στα μάτια του κόσμου. Ότι επαναστάτησαν και τους πέρασε κιόλας. Αντιθέτως αυτοί που έκαναν το ταξίδι με το λεωφορείο θα αισθάνονται και λίγο….βλάκες αφού θα μπορούσαν και αυτοί να έχουν έρθει με το αεροπλάνο και να μην τρέχει τίποτα. Προς το παρόν βέβαια γιατί το καλοκαίρι είναι κοντά για όλους. Γι αυτό και στην αρχή του άρθρου αναφέρθηκε η άποψη ότι κανείς δεν γνωρίζει τι υπάρχει στο μυαλό και την ψυχή των παικτών. Το θετικό είναι ότι ο Πασκουάλ έμεινε και δεν παραιτήθηκε όπως είχε γραφτεί χθες. Ίσως και ο ίδιος να έθεσε βέτο για την παραμονή όλων των παικτών. Το θέμα είναι ότι από άποψης ρόστερ ο Παναθηναϊκός μπαίνει στα πλέι οφς γεμάτος. Το θέμα είναι να είναι γεμάτος και ψυχικά και έτοιμος για τις μάχες που ακολουθούν. Οι αγώνες με την ΑΕΚ σε 10 ημέρες θα είναι ενδεικτικές για το που πάει το πράγμα. Το καλοκαίρι αναμένεται και φέτος, παρά τις αντίθετες προβλέψεις που υπήρχαν μέχρι πρότινος, πολύ καυτό. Ο Γιαννακόπουλος μάλλον κάνει κακό στην κλιματική αλλαγή με τα τόσο θερμά καλοκαίρια που μας προσφέρει. Είναι προτιμότερα όμως αυτά τα καλοκαίρια από την παγωνιά της Γλυφάδας και της 8ης θέσης που μέχρι το 1992 θεωρούνταν και επιτυχία για την ομάδα.

Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως κάποιο σχόλιο σας θίγει, παρακαλούμε επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί άμεσα.
Mat's picture

Mat

Διαφημιστείτε εδω