Eσωστρέφεια και black out

Στον πλανήτη Παναθηναϊκό, η καθημερινότητα και οι εξελίξεις πάντα σε προλαβαίνουν. Τετάρτη βράδυ, ο Cacic σφραγίζει την επιστροφή του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού στους τίτλους. Χαμός, πανηγύρια, χαρές. Όλοι μέσα στο ταραφλέξ, αγκαλιές και η κούπα ψηλά. Τα γεγονότα και τα συναισθήματα αυτά, εντός ολίγων λεπτών, θα τα αντικαταστήσουν η εσωστρέφεια, η διχόνοια και τα μπουκέτα μεταξύ Παναθηναϊκών. Πέμπτη, η συνέντευξη του Δημήτρη. Παρασκευή, απουσία κάθε συνδέσμου, γήπεδο εκκλησία, ήττα του Παναθηναϊκού.

Επιμέλεια: Βασίλης Αληζιώτης

Γιατί, όμως, αναλώνομαι στις καταστάσεις αυτές; Καλώς, κακώς από εμένα δεν θα βλέπετε μόνο μπασκετικές αναλύσεις. Είναι ακράδαντη η πεποίθηση μου πως χθες το βράδυ, θα παίρναμε το ροζ φύλλο αγώνα, με ένα καυτό ΟΑΚΑ. Η κόντρα των οργανωμένων οπαδών του Παναθηναϊκού με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο - χωρίς να εξετάζω ποιος έχει παραπάνω δίκιο ή άδικο- αποβαίνει εις βάρος του Παναθηναϊκού για ακόμα μία φορά. Κατ' εμέ, ο Παναθηναϊκός για 28 λεπτά ήταν καλύτερος από τον αντίπαλο του. Η Μπαρτσελόνα ήταν "στα σχοινιά" και χρειαζόταν μία γηπεδική και κατ' επέκταση μια αγωνιστική έκρηξη για να τελειώσει το ματς. Αν σας ακούγονται αυτά τρελά, μάλλον δεν έχετε βρεθεί στο ΟΑΚΑ. Ας μιλήσουμε, όμως, για μπάσκετ. 

Η Μπαρτσελόνα δεν αποτελεί μία τυχαία ομάδα. Αντιθέτως, είναι μία ομάδα με σπουδαιές μονάδες. Έχει τόσους καλούς παίκτες που αποκλείεται μέχρι το τέλος του αγώνα, κάποιος να μην μπει στο παιχνίδι, να μην σε πληγώσει με το σουτ του ή μέσα στο ζωγραφιστό. Όπως και η Ρεαλ, κατά διαστήματα αποδίδει εξαιρετικό μπάσκετ. Δεν αποτελεί, όμως, ένα σπουδαίο σύνολο, τουλάχιστον ακόμη. Ο Πέσιτς, αν και πολύ έμπειρος προπονητής, δεν μπορεί να προσδώσει στο υπερταλαντούχο ρόστερ του τα κατάλληλα shots. Τα συστήματα του περιορίζουν το επιθετικό range που μπορεί να φτάσει το υπάρχον σύνολο του. Πιο απλά, δεν μπορεί να πάρει από τον κάθε παίκτη τους πόντους που θα έπρεπε να πάρει απ΄ αυτόν, δεν τους τοποθετεί στο κατάλληλο σημείο, δεν αξιοποιεί πλήρως το φανταστικό ρόστερ που έχει. Το off ball του Kuric, το playmaking του Ντιλέινι, του Ερτέλ και του Πάνγκος (όταν τους είχε) και του Τόμιτς, το finish του Ντείβις κ.α. Αυτοί είναι και οι λόγοι, που την προτιμώ σε ενδεχόμενο συναπάντημα μας στα playoffs σε σχέση με την Ρεάλ Μαδρίτης. 

Άλλωστε, κατάληψη της τέταρτης ή πέμπτης θέσης στην κανονική διάρκεια δεν υφίσταται πλέον μετά τα αρνητικά αποτελέσματα στην Σερβία, στην Βαλένθια και χθες. Ταβάνι μας αποτελεί η 6η θέση, ενώ αν δεν υπάρξει αγωνιστική άνοδος και με βάση το πολύ δύσκολο πρόγραμμα που ακολουθεί η 7η, η 8η, η 9η κτλπ θέση μας κλείνει, δυστυχώς, το μάτι. Να θυμήσω ότι το παράθυρο μεταγραφών κλείνει σε λίγες μέρες. Χωρίς απόκτηση center πετάμε "λευκή πετσέτα", όσον αφορά τις πιθανότητες μας για το final four.. 

 

ΥΓ: Αυτό που με προβληματίζει παραπάνω -ίσως πέρα και από τα συνεχόμενα black out στην 4η περίοδο των αγώνων- είναι η αδυναμία του Ρικ Πιτίνο να πάρει το 100/100 από κάθε παίκτη του. Ανεξάρτητα της κατάληξης της φετινής χρονιάς, εγώ επιμένω πως το υπάρχον ρόστερ είναι και καλύτερο και λειτουργικότερο από το αντίστοιχο περσινό. Το γεγόνος ότι ο Ρικ πέρσι έπαιρνε το 200/100 από κάθε παίκτη, δεν πρέπει να μας μπερδεύει. 

ΥΓ2: "Πότε δεν τον αφήνω να παίζει δι, να παίζει δίχως οπαδούς" ... Μακάρι και στην πράξη. 

 

Πηγή εικόνας: efsyn.gr

Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως κάποιο σχόλιο σας θίγει, παρακαλούμε επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί άμεσα.
TrifillakiaTeam's picture

TrifillakiaTeam

Διαφημιστείτε εδω